|
|
|
نوشته شده در جمعه 21 مهر 1391
بازدید : 2539
نویسنده : علی اکبری
|
|
گرچه سپرده‌های آن به صورت عدد و رقم قابل مشاهده نیست،اما این موجودی وجود دارد و اثرات این حساب بانکی بخوبی بر روی زندگی ما و دیگران مشهود است. انسان زمانی که سپرده‌گذاری اخلاقی می‌کند،در ابتدا ممکن است احساس ضرر کند،زیرا مجبور است بطور موقت سود را از خود دور کند اما در اصل او ضرر نکرده است بلکه به موجودی سپرده‌های اخلاقی خویش افزوده است. برای مثال کسی که دروغ می‌گوید،بطور موقت چه بسا به سودش تمام شود،اما او در حال برداشت از سپرده‌های اخلاقی خود است. با گذشت زمان وقتی سپرده‌های اخلاقی او از دست رفت،تازه مشکلات او آغاز می‌شود و سبب خواهدشد رضایتمندی درونی خویش را از دست بدهد و دریای آرامش درونی او دچار تلاطم شود و آرام‌آرام فاصله شخصیت درونی او با آنچه در ظاهر به نمایش می‌گذارد،بیشتر می‌شود زیرا فرد در تلاش است تا نشان دهد دارای سپرده‌های اخلاقی فراوان است و همین موضوع باعث می‌شود که او برای تطبیق دادن این دو شخصیت،انرژی فروانی را به هدر دهد و لذا شرایط درونی انسان برای تفکر کردن نامساعد شود.
ارنست دیمنه،بیان می‌کند «اگر می‌خواهید چیزی اصیل خلق کنید،خودتان باشید.»
کاهش سپرده‌گذاریهای اخلاقی در جامعه سبب می‌شود که زمینه برای گسسته شدن روابط اجتماعی گسترش یابد و با سست شدن پیوندهای اجتماعی،شرایط لازم برای بروز خلاقیت در جامعه سخت‌تر می‌شود. زیرا فرصتی برای تفکر کرن وجود نخواهدداشت.
حال این سوؤال در ذهن ما ایجاد می‌شود که در چه شرایطی،ما در حال سپرده‌گذاری اخلاقی هستیم و در چه شرایطی در حال برداشت از حساب بانکی اخلاقی خود هستیم . توجه به موارد زیر می‌تواند در این خصوص به ما کمک کند.
● سپرده‌گذاری‌اخلاقی
عبارت است از:
▪ «راست‌گویی»،
▪ «عطوفت و مهربانی و احترام به دیگران و رعایت ادب در برخورد با دیگران»،
▪ «وفاداری به دوستان و آشنایان و حفظ آبروی آنان»،
▪ «رعایت حقوق دیگران»،
▪ «بیان گفتار با عمل»،
▪ «قبول مسوولیت همراه با توانایی»،
▪ «در برابر خطای دیگران گذشت کردن»،
▪ «امانت‌داری»،
▪ «پایبندی به عهد و وفا»،
▪ «پذیرش اشتباه خود»،
▪ «رازداری»،
▪ «کمک به دیگران و آموزش آنان جهت خوداتکا شدن بدون چشمداشت»،
▪ «نظم و انضباط در امور»،
▪ «احترام به شخصیت خود و حفظ آن»و
▪ «پاکیزگی و آراستگی»،
● برداشت از سپرده‌گذاری اخلاقی
▪ «دروغگویی»،
▪ «بداخلاقی و انجام رفتارهای بی‌ادبانه و گستاخانه و تحقیر دیگران»،
▪ «غیبت، تهمت، بدگویی درباره دوستان و آشنایان»،
▪ «پایمال کردن حقوق دیگران»،
▪ «بیان گفتار بدون عمل»،
▪ «بدون توانایی قبول مسوولیت کردن»،
▪ «انتقام‌جویی کردن، اشتباه گذشته سایرین را به رخشان کشیدن و موجبات رنجش آنان را فراهم آوردن»،
▪ «خیانت در امانت»،
▪ «شکستن قول و زیر پا گذاشتن عهد و وفا»،
▪ «گناه اشتباه خود را به گردن دیگران انداختن»،
▪ «افشای راز دیگران»،
▪ «دیگران را به هنگام سختی رها کردن»،
▪ «بی‌نظمی و درهم ریختگی در امور»،
▪ «بی‌احترامی به شخصیت خود» و
▪ «ژولیدگی و غیرآراسته بودن».
اگر سپرده‌گذاریهای اخلاقی در یک جامعه افزایش یابد به مرور، آرامش، محبت، خوش‌بینی و احساس رضایتمندی درونی به همراه امنیت در جامعه توسعه می‌یابد. همدلی و همبستگی‌های اجتماعی در بین اعضای جامعه رشد می‌یابد و انسانها با دیدن یکدیگر، به آرامش و شادمانی درونی می‌رسند و زمینه برای تفکر کردن مهیا می‌شود. زیرا انسانها در آرامش فرصت می‌یابند تفکر کنند و برعکس هنگامی که سپرده‌گذاریهای اخلاقی کاهش یافته و در عوض برداشت‌های اخلاقی افزایش می‌یابد، روز به روز آسیب‌های اجتماعی گسترش یافته و شرایط جامعه به سوی نابسامانیهای اجتماعی و عدم امنیت فراهم می‌شود و بدبینی و نارضایتی همچون ابرهای سیاه بر بالای سر مردمان سایه می‌افکند و مرغان غم بر سر انسانها آشیانه می‌کنند. آنچنان که هیچ شادی، دل آنان را شاد نمی‌کند. انسانها از کنار یکدیگر بودن به آرامش نمی‌رسند و رفتارها، ریاکارانه و غیرصادقانه می‌شود و شرایط برای آسیب‌های اجتماعی نظیر جرم و جنایت، اعتیاد، فحشا و خودکشی، متلاشی شدن خانواده‌ها و نظیر اینها مهیا می‌شود.
در چنین جامعه‌یی دیگر نمی‌توان شاهد بروز خلاقیت‌ها بود و انسانها درگرداب بدبختی فرو می‌روند.
ما انسانها مجبوریم با سپرده‌گذاریهای اخلاقی شرایط لازم را برای گسترش خلاقیت و نوآوری در جامعه فراهم کنیم تا از این طریق بتوان انرژی فراوانی که در وجود انسانها وجود دارد رها کرده و در راه سازندگی به کار گرفت.
|
|
|
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
